nowości 2025

Wojciech Juzyszyn Efemerofit

Gustaw Rajmus Królestwa

Karol Samsel Autodafe 8

książki z 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

PLANETA, Kilka refleksji z Wittgensteinem w tle 20

2017-01-21 14:24

KWANTY JĘZYKOWE 2

Powiedzieć że: >coś jest takie jakie jest< nie gwarantuje prawdziwości zdania. >Coś jest takie jakie powinno być< jest zdaniem, które zakłada pewną wiedzę o przedmiocie, o którym mówi. >Coś jest takie jakie nie jest< jest zdaniem najbliższym poetyckiej wypowiedzi.

Poezja bowiem czyni rzeczy niemożliwe możliwymi. Jest w tym dokładna jak kalkulacja matematyczna. A jednak nie wszystko jest opisywalne. Zasada komplementarności N. Bohra mówi, że >zjawiska mikroświata nie dają się w pełni opisać terminami znanymi nam z makroświata<.
 
Poezja jest wiecznym teraz uzupełnianym sobie znanymi sensami, Sensy, które nie przystają do sensu jakiego wymaga się od świata. Język narzucił nam struktury interpretacyjne. Jesteśmy w jakimś reżimie znaczeń i sensów. Od tego reżimu wyzwala nas poezja i mistyka.

© Ewa Sonnenberg