Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
KWANTY JĘZYKOWE 2
Powiedzieć że: >coś jest takie jakie jest< nie gwarantuje prawdziwości zdania. >Coś jest takie jakie powinno być< jest zdaniem, które zakłada pewną wiedzę o przedmiocie, o którym mówi. >Coś jest takie jakie nie jest< jest zdaniem najbliższym poetyckiej wypowiedzi.
Poezja bowiem czyni rzeczy niemożliwe możliwymi. Jest w tym dokładna jak kalkulacja matematyczna. A jednak nie wszystko jest opisywalne. Zasada komplementarności N. Bohra mówi, że >zjawiska mikroświata nie dają się w pełni opisać terminami znanymi nam z makroświata<.
Poezja jest wiecznym teraz uzupełnianym sobie znanymi sensami, Sensy, które nie przystają do sensu jakiego wymaga się od świata. Język narzucił nam struktury interpretacyjne. Jesteśmy w jakimś reżimie znaczeń i sensów. Od tego reżimu wyzwala nas poezja i mistyka.
© Ewa Sonnenberg