nowości 2025

Wojciech Juzyszyn Efemerofit

Gustaw Rajmus Królestwa

Karol Samsel Autodafe 8

książki z 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

"Co to to", https://dajprzeczytac.blogspot.com, 12.04.2024

copyright © https://dajprzeczytac.blogspot.com 2024


„Co to to” to książka, która rozbraja. Uwielbiam tomy poetyckie z pomysłem, z dystansem. I uwielbiam wszelkie gierki językowe. A tych Zbigniew Chojnowski nam nie szczędzi. Jednak, co najciekawsze, złożył książkę – „zaimkownię”.

To zbiór króciutkich tekstów, właściwie aforyzmów czy bon motów. Mają charakter mott, złotych myśli lub swobodnych refleksji o raczej żartobliwym charakterze. Jak się można domyślić, rządzą nimi zaimki!

I już dedykacja poprawia humor! Tę książkę autor poświęca bowiem „mojej”. Humor i językowa inteligencja autora są bodaj najbardziej charakterystycznymi cechami tej książki.

Szybko okazuje się, że tak rugowane ze szkolnych wypracowań zaimki potrafią opowiedzieć naprawdę wiele!

Chojnowski dzięki nim potrafi definiować pojęcia, jak np.:
„Mama”
Ona
Skąd ja

lub:
„Empatia”
Kim ty
Tym ja.

Zadaje egzystencjalne pytania, snuje filozoficzne refleksje:
„Pochodzenie”
Skąd
Jeśli znikąd?

Celnie komentuje sprawy codzienne, jak choćby:
„Boli”
Tu się tu tu we mnie
Jakby wszędzie.

Te dystychy potrafią naprawdę dużo powiedzieć o nas samych, o współczesnym świecie i o języku. Chojnowski świetnie pokazuje też, jakimi schematami się posługujemy w komunikacji z innymi, ale i z samym sobą, np.:

„Obojętność”
Kogo to?
Ciebie?

Widać to też choćby w zabawnym „powątpiewaniu lub stukaniu dzięcioła”:
Co ty ty ty
Ty ty ty ty

Chojnowski prowadzi rozmaite gry językowe, zasadzają się m.in. na brzmieniach (podobieństwach):
„Chiński filozof”
Tu se
Wam

czy rozbijaniu pewnych struktur i poszerzaniu pola znaczeń:
„Imię męskie”
Tym
On

albo też na zabawach słowotwórczych:
„Minimalista”
Jakieś coś cokolwieczek
Cokolwieczuniek.

Niekiedy też autor odwołuje się do cech charakterystycznych danej grupy społecznej czy typów osobowości. w „Mistrzuniu albo złotej rączce” przecież aż „słychać” tę intonację wypowiadanych fraz:
Się to
Się tamto.

„Co to to” pokazuje, że czasem naprawdę nie potrzeba wielu słów, by zrozumieć istotę jakiegoś zagadnienia, I nawet zaimki potrafią opowiedzieć wielkie historie, choć tylko za pomocą „słów zastępczych”. Świetna rozrywka, choć zdecydowanie daje coś więcej poza frajdą z czytania!
Kinga Młynarska


Zbigniew Chojnowski Co to tohttp://www.wforma.eu/co-to-to.html