Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
copyright © https://dajprzeczytac.blogspot.com 2024
„Co to to” to książka, która rozbraja. Uwielbiam tomy poetyckie z pomysłem, z dystansem. I uwielbiam wszelkie gierki językowe. A tych Zbigniew Chojnowski nam nie szczędzi. Jednak, co najciekawsze, złożył książkę – „zaimkownię”.
To zbiór króciutkich tekstów, właściwie aforyzmów czy bon motów. Mają charakter mott, złotych myśli lub swobodnych refleksji o raczej żartobliwym charakterze. Jak się można domyślić, rządzą nimi zaimki!
I już dedykacja poprawia humor! Tę książkę autor poświęca bowiem „mojej”. Humor i językowa inteligencja autora są bodaj najbardziej charakterystycznymi cechami tej książki.
Szybko okazuje się, że tak rugowane ze szkolnych wypracowań zaimki potrafią opowiedzieć naprawdę wiele!
Chojnowski dzięki nim potrafi definiować pojęcia, jak np.:
„Mama”
Ona
Skąd ja
lub:
„Empatia”
Kim ty
Tym ja.
Zadaje egzystencjalne pytania, snuje filozoficzne refleksje:
„Pochodzenie”
Skąd
Jeśli znikąd?
Celnie komentuje sprawy codzienne, jak choćby:
„Boli”
Tu się tu tu we mnie
Jakby wszędzie.
Te dystychy potrafią naprawdę dużo powiedzieć o nas samych, o współczesnym świecie i o języku. Chojnowski świetnie pokazuje też, jakimi schematami się posługujemy w komunikacji z innymi, ale i z samym sobą, np.:
„Obojętność”
Kogo to?
Ciebie?
Widać to też choćby w zabawnym „powątpiewaniu lub stukaniu dzięcioła”:
Co ty ty ty
Ty ty ty ty
Chojnowski prowadzi rozmaite gry językowe, zasadzają się m.in. na brzmieniach (podobieństwach):
„Chiński filozof”
Tu se
Wam
czy rozbijaniu pewnych struktur i poszerzaniu pola znaczeń:
„Imię męskie”
Tym
On
albo też na zabawach słowotwórczych:
„Minimalista”
Jakieś coś cokolwieczek
Cokolwieczuniek.
Niekiedy też autor odwołuje się do cech charakterystycznych danej grupy społecznej czy typów osobowości. w „Mistrzuniu albo złotej rączce” przecież aż „słychać” tę intonację wypowiadanych fraz:
Się to
Się tamto.
„Co to to” pokazuje, że czasem naprawdę nie potrzeba wielu słów, by zrozumieć istotę jakiegoś zagadnienia, I nawet zaimki potrafią opowiedzieć wielkie historie, choć tylko za pomocą „słów zastępczych”. Świetna rozrywka, choć zdecydowanie daje coś więcej poza frajdą z czytania!
Kinga Młynarska
Zbigniew Chojnowski Co to to – http://www.wforma.eu/co-to-to.html