Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Myślą, że dostali się na dno przepaści, gdzie wyrzucane są stare zabawki, plastikowe lalki, przepaść może być też nieuleczalną chorobą albo czymś równie strasznym, mówią, że świat plastikowych lalek jest martwy i że wszystko, co tu się dzieje, to zwykła gra marionetek.
Największym zmartwieniem marionetek jest to, czy są prawdziwe.
W Pergamonii wszyscy porozumiewają się za pomocą ledwie zaznaczonych gestów, na przykład przechyłu głowy, do połowy podniesionej ręki lub lekko zaznaczonej miny, mowa ciała jest tu wspaniale rozwinięta, figury, twarze, gesty.
Pergamończycy komunikują się także za pomocą słów, mówią dużo, ale im więcej mówią, tym bardziej narzekają na brak porozumienia.