Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
OPALIŃSKA. „Zsyłka Budrewiczów, Jurewiczów i Walewskich”. Albo: „Zsyłka Karpowiczów, Kasprowiczów i Opalińskich”. Gromadzę tytuły, których będę potrzebował w razie natchnienia. Bo do wierszy na pewno wrócę.
Zdumiewają mnie i zaskakują deportowani Opalińscy i Walewscy, wygląda na to, że NKWD zainteresowało się niemal każdym polskim domostwem na Kresach Wschodnich, każdą polską sadybą, poczynając od mojej lisiejamskiej rodziny, a kończąc na grodzieńskiej familii Anny Rudawcowej, skądinąd poetki: „była wnuczką powstańca styczniowego zesłanego na Sybir. (...) Po wybuchu wojny Sowieci aresztowali jej męża, a ją wraz z dwójką dzieci zesłali do Kazachstanu” (13 IV 1940).
O kapitanowej Walewskiej znajdziemy zaledwie wzmiankę, podobnie jak o Wiśniewskiej, Szczabrowskiej, Opalińskiej, Rachwałowej i Krzyżanowskiej. O Tosi Wawnikiewiczowej napiszę osobno, o sybirakach Wawnikiewiczach mamy znacznie więcej informacji („mąż Tosi był kierownikiem szybu naftowego w Borysławiu”). Nie zapomnę również o deportowanej Nowotarskiej i jej krewnej: „Kuzynka Wandy Nowotarskiej nocowała u nas przez kilka dni, póki nie doczekała się wyjazdu (...) do Zagotzierno w Kojbogorze” (Karasu, II 1943).
[4 X 2024]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki