nowości 2025

Wojciech Juzyszyn Efemerofit

Gustaw Rajmus Królestwa

Karol Samsel Autodafe 8

książki z 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

PONIEWCZASIE. Przelaskowski Wacław

2021-07-11 15:57

PRZELASKOWSKI WACŁAW (1909-2009). Dzisiejszą opowieść zacznijmy od sybiraczki Janiny Pindelskiej (1922-2008) i sybiraka Zygmunta Bryły (1926-2009). Zwłaszcza że w poezji nic się nie dzieje, przynajmniej w tej poezji, do której akurat zaglądam. Będę musiał wyprawić się do Biblioteki Narodowej i zanurkować w jej przepastnych zbiorach. Mam już nawet upatrzony tytuł („Wniebowstąpienie skowronków”), tymczasem zaś przeczytajmy nekrolog zesłańca Wacława Przelaskowskiego: „wieloletni pracownik / Zakładu Nauk Ekonomicznych / i Ośrodka Informacji Naukowej Polskiej Akademii Nauk, / nauczyciel, wychowawca i opiekun dzieci polskich / w Kraju Ałtajskim na Syberii”.
Nie wiem, kim był docent doktor habilitowany Wacław Przelaskowski, na pewno Przelaskowski posiada w swoim dorobku mniejsze i większe publikacje. Ale wiem, że powinniśmy pamiętać o jego bohaterstwie („opiekun dzieci polskich / w Kraju Ałtajskim”), o bohaterstwie tych wszystkich, którzy nie upadli na duchu, nie stracili wiary w jutro. I pomagali słabszym.

[2 I 2021]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki