Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
WOLSKA STANISŁAWA (zm. w 1939 roku). Stanisława z Bierzyńskich Wolska, ciotka Ireny Solskiej, opublikowała powieść „Ułudy” i nowelę „Irma”. Przypomnijmy, że brat Stanisławy również publikował. Mieczysław Jan Bierzyński napisał m.in. opowiadanie „Niepłakany” (Warszawa 1908), nad „Niepłakanym” zechcę posiedzieć, kiedy wydobrzeję.
Mam pretensje do Lidii Kuchtówny, że skąpi nam informacji o Arielu, czyli o Wolskiej. Z „Indeksu nazwisk i sztuk” dowiemy się, że była żoną Tytusa Mieczysława Wolskiego. I to właściwie wszystko, niemal wszystko: „matka z ciotką poszły na wystawę obrazów Gersona, żeby obejrzeć portret Stanisławy Bierzyńskiej. Gerson namalował ten portret w roku 1885. Wystawa w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych była w tym samym roku”. Gdzieś pojawia się wzmianka, że Solska odwiedzała Wolskich w Lublinie, na przykład we wrześniu 1904 roku.
Przepraszam za irytujące rymnięcia (Stanisława, Warszawa, Mieczysława, wystawa), usiłowałem powyższe rymnięcia zlikwidować, ale się nie dało. Na szczęście w „Poniewczasie” możemy sobie pozwolić na ich obfitość. Co innego w wierszu. W wierszu trzeba baczyć na każde rymnięcie i potknięcie.
Lidia Kuchtówna: „Irena Solska”. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980, s. 280
[1 VI 2019]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki