Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Językiem katalońskim – catala/catalan llengua posługuje się ponad 6 milionów osób, czyli więcej niż na przykład: duńskim, słowackim, norweskim, nie mówiąc już o litewskim, łotewskim czy estońskim – łącznie. Zna go około 9 milionów. Jest językiem urzędowym Andory, oraz mówi się nim w rejonie przygranicznym Francji. Mało tego, kataloński na swoje dialekty – w sumie 5 i są one bardzo zróżnicowane. Innym katalońskim mówi się w Barcelonie, a innym nieco albo dużo, ale nie takim samym, w Walencji. Do tego stopnia że są słowniki katalońskiego w obu wersjach, jeszcze dochodzą do tego dialekty na Balearach, w Andorze, i w Pirenejach, niegdyś na Sardynii i dziś wyspowo w rejonie Murcji. Żeby nie było aż tak dobrze, niektórzy językoznawcy i politycy regionalni, utrzymują że dialekt walencjański języka katalońskiego – valenciá – to już odrębny język.