Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
15.02.18 Łódź
Po roku znowu odwiedzam Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 5 im. Bolesława Chrobrego. Tym razem mam tam spotkanie z młodzieżą na zaproszenie poetki Moniki Klukas, która w szkole tej uczy polskiego. Odbywa się ono w przestronnej auli w obecności czterech klas technikum. Na początek młodzież zaskakuje mnie przygotowaniem dwóch prezentacji na temat mojej twórczości. A potem wszystko idzie gładko: czytam kilka wierszy z „Igieł i szpilek”, przy każdym z nich zatrzymuję się i opowiadam o ich genezie. Tłumaczę m.in., jakimi środkami oddałem w nich upływ czasu. Z sali pada parę pytań, w stylu: „Co jest inspiracją do napisania wiersza?”. I mimo że takie sprawy omawia się podczas prawie każdego spotkania autorskiego, zawsze zmuszają tego typu pytania do ponownego zastanowienia się nad swoim pisaniem. Czas mija szybko, nie zdążę już przeczytać prozy, zapraszam więc Monikę do podzielenia się swoją twórczością. Po przeczytaniu dwóch wierszy dostaje ona gromkie oklaski. I tak mija to sympatyczne spotkanie z młodzieżą. Mam nadzieję, że mimo że poezja jest zjawiskiem niszowym, to przynajmniej niektórzy z uczniów odnieśli wrażenie, że wiersze też są dla ludzi.
© Marek Czuku